Bil’s sohbetler serisinin 7. bölümünde müzisyen, solist ve söz yazarı Dilan Balkay’ı yakından tanıma fırsatımız oldu. Genç sanatçı ile müzik hayatı ve hedeflerine dair sohbet ettik. Sohbet arasında Dilan’ın bize özel mini dinletisine yanımızdan geçen kuşlar da kulak misafiri oldu.
Fotoğraflar: Elif Kahveci (@elifkahveci)
1) Dilan Selam! Önce bize biraz kendini anlatmak ister misin? Nasıl bir eğitim aldın, nerede yaşıyor ve çalışıyorsun? Şu sıralar en çok ne yaparak vakit geçiriyorsun?
Selam! 9 yaşında başladım trompete ama çok uzun bir süre müzik okumayı düşünmedim. İstanbul Üniversitesi’nde 3 yıl Rus Dili ve Edebiyatı okuduktan sonra bölümü bırakıp İspanyol Dili ve Edebiyatı okumaya başladım yine İstanbul Üniversitesi’nde. Orası da pek çekici gelmeyince bari müzik okuyayım dedim ve 2019 yılında Bilgi Üniversitesi Müzik Bölümü’ne girdim, halen devam ediyorum. Kadıköy Göztepe’de yaşıyorum. Dolu Kadehi Ters Tut ile müzik yapıyorum, bir yandan da solo kariyerimi sürdürüyorum. Şu sıralar DKTT’nin yeni albümü üzerine çalışıyoruz, albümde klavye de çalacağım için o tarafa ağırlık vermiş durumdayım. Aynı zamanda, bir süredir tıkalı olan üretim damarlarım yavaş yavaş açılmaya başladı, dolayısıyla kendimi sık sık Logic projelerimin başında buluyorum.
2) Evvelden sık sık sokak müzisyenliği yaptın ve bunun senin için çok özel bir tecrübe olduğunu hatta müziği başka şekilde yapmak ve üretmek istediğini o zamanlarda keşfettiğini biliyoruz. Zaman geçtikçe ve kitlen arttıkça daha büyük sahnelerde yer alıyorsun. Seyircinle aynı yakınlığı yakalıyor musun? İletişimin farklı olmasına neden oluyor mu?
Tabii ki kendi tercihiyle orada olan seyirciyle bir şeyler paylaşmak çok daha farklı bir his. Sokakta çalarken tesadüfi bir tanışma yaşıyorsun dinleyiciyle, konserlerde ise durum daha farklı. Müziğini çeşitli platformlardan dinlemiş, belki sosyal medya personanı görmüş, seninle ilgili bir fikri olan insanlarla fiziksel bir zeminde buluşuyorsunuz. Bir yandan da kıyaslayamayacağım başka bir değişken var. Ben sokakta çaldığım sıralarda kendi şarkılarımı icra etmiyordum. Konserlerde ise derdimi, kaygımı anlattığım, çok kişisel hislerle yoğurduğum şarkıları bilen ve benimle birlikte söyleyen insanlarla geçirdiğim o vakit çok daha özel hissettiriyor.
3) 2020’de dergy için yapmış olduğun röportajda “Kendimde hiç sevmediğim bir huyum varsa o da çekingenliğimdir. Bir türlü bu huyumu düzeltemedim” demiştin. Bugün hala böyle düşünüyor musun? Yoksa zamanla bununla daha iyi başa çıkıyor musun?
Hala yer yer boyumu aştığı oluyor ama daha iyi başa çıkıyorum artık kesinlikle.
4) Tipik bir gününü bize anlatmak ister misin? Mesela hazırlanman gereken bir performans yoksa o gün neler yaparsın?
Ruh halime göre iki ayrı uçta geçiyor günlerim. Düşük bir moddaysam günün çoğunu koltuğumda geçirme eğiliminde oluyorum. Zaten evde geçirebildiğim zamanlar o kadar az oluyor ki, genelde çok yorgun bir halde buluyorum kendimi. Öyle günler genelde bir şeyler izliyorum, müzik dinliyorum, miskinlik ediyorum. Ama keyfim yerindeyse çok daha aktif bir gün geçiriyorum. Hem çalıştığım, müzik yaptığım, belki listemden bir iki film eksilttiğim, hem de akşam arkadaşlarımı gördüğüm, Kadıköy’e çıktığım günler en sevdiklerim.
5) Konsere hazırlanırken, öncesinde stüdyonda prova yapıyor musun? Yoksa doğaçlama mı ilerlemeyi tercih ediyorsun? Süreç nasıl ilerliyor?
Eğer ekibimle birlikte çalacağımız bir konserse -ki genelde öyle oluyor- bir stüdyo tutup, birkaç saat orada çalışıyoruz. Şartlara göre evimde prova aldığımız da oluyor. Prova yapmayı seviyorum.
6) Yakında bizleri yeni bir albüm veya yeni bir parça bekliyor mu? Evet ise biraz bahsetmek ister misin?
Aranje olarak bitmeye çok yakın birkaç parça var, önümüzdeki süreçte onları yayınlamak istiyorum. Müzikal olarak birbirlerinden farklılar sanırım, denemek istediğim şeyleri deniyorum bu sıralar, kendime sınırlar koymamaya çalışıyorum. Daha önce yapmadığım janralarda müzik yapmaya çalışıyorum. Neler çıkacak kestiremiyorum ama göreceğiz.
7) Müzikte deneyimlemek istediğin ve bugüne kadar deneyimlemediğin başka neler var?
Farklı disiplinlerden insanlarla üretim yapmayı çok istiyorum. Sokakta çaldığım zamanlar bu görece daha çok başıma geliyordu sanırım. Şimdi daha güvenli bir alanda, benimkine yakın müzikal sınırları olan insanlarla daha çok karşılaşıyorum. Bunun dışına çıkmak isterim, öbür türlüsünün daha geliştirici olduğunu düşünüyorum.
8) İlerde kendini nerede ve ne yaparken hayal ediyorsun?
Geleceği üzerine kafa yoran insanlardan değilim sanırım, şimdikinden çok farklı bir şey yapıyor olacağımı düşünmüyorum. Geliştiğimi, öğrendiğimi ve müzik yapmaya devam ettiğimi hayal ediyorum. Müziğimin katmanları artsın istiyorum.
9) İlk yer aldığın sahne hangisi? Ve en zevk aldığın performansından biraz söz eder misin?
Kendi müziğimle ilk defa yer aldığım sahne Hangart, 21 Aralık 2018. En zevk aldığım performansı seçmesi zor, henüz kendi konserlerimi çok az yapmış olmama rağmen. Ama genel olarak kendimi kaybettiren anlar ya sahne üstünde ekibimle çok iyi bir uyum yakaladığımız ve yalnız müzikle iletiştiğimiz, ya da seyirciyle birlikte söylediğimiz anlar oluyor.
10) Kötü veya komik olduğunu düşündüğün bir performansın oldu mu? Veya performans sırasında yaşadığın değişik bir tecrübe oldu mu?
Kötü performansım oldu çok kez, özellikle enstrümanistlikten solistliğe geçtiğim ilk vakitlerde. Tabii trompetçiliğimde de kötü çaldığımı düşündüğüm anlar oluyor. Eskiden moralimi çok bozardı böyle anlar. Ama zaman geçtikçe konserlerde enerji ve iletişimin çok daha önemli olduğunu anlıyorum. Seyircinin aklında kalan bastığım yanlış nota değil de ona nasıl hissettirdiğim oluyor çoğu zaman. Ben de konser dinlerken ne hissettiğimle daha çok ilgileniyorum.
11) Okuyuculara önermek istediğin bir kitap ve şarkı ya da şarkı listesi var mıdır?
John Fowles – Büyücü // Feist – Caught A Long Wind
Sana bu samimi sohbet için teşekkür ediyor ve herkesi arka planda Bil’s sohbetler için seçmiş olduğun şarkıyı/şarkı listesini dinlemeye davet ediyoruz.
Dilan Balkay: @pelesenkville