Zeynep Severge ile olan bu sohbetimizde seramik zanaat’ından ve işlerinin New York’a kadar uzanan yolculuğundan bahsettik.

Fotoğraflar: Elif Kahveci (@elifkahveci)

1. Selamlar Zeynep! Bize biraz kendinden bahsetmek ister misin? Nasıl bir eğitim aldın, nerede yaşıyor ve çalışıyorsun? Şu sıralar en çok ne yaparak vakit geçiriyorsun?

Merhaba! :>
Yaklaşık 15 senedir Beyoğlu’nda yaşıyorum. Büyürken çok akademi odaklı bir çocuk olamadım çünkü kendimi bildim bileli Milli takımda kayak kaydım, dağlarda büyüdüm ve okuldan hep izinliydim. Zaten şimdi düşününce o yaşta bir sınıfta saatlerce oturabilmek için fazla hiperaktif ve yaramazmışım. Yaş aldıkça hırssız biri olduğumu ve insanlarla yarışmaktan keyif almadığımı fark etmeye başladım ve maalesef Türkiye’deki zihniyetle sporcu olmanın zorluklarını yaşamaya başlayınca kalbim bayağı kırıldı ve üniversite zamanı geldiğinde profesyonel olarak yarışmayı bıraktım.

O dönem Santral İstanbul kampüsü okul ve konumu dışında da çok güzeldi. Sene sonu Track sergileri, Otto, Krek’in sahnesi derken ‘bu okulda ne okunabiliyor?’ gibi tersten bir sorgulama ile bilinçsizce Bilgi’nin Reklamcılık bölümüne girdim ve üniversite diplomamı aldım, ama o sektörde çalışmak istemediğime de emindim. O senelerde tasarıma ve mimariye olan ilgim iyice obsesyona dönüştü ve kendimi eğitmeye, araştırmaya başladım. O zamandan beri kendimi doldurmak için çeşitli eğitimlere ve kurslara gittim, hala elimden geldikçe araştırmaya, okumaya, çalışmaya ve görmeye devam ediyorum.

2. Seramik serüveni nasıl başladı? Severj nasıl ortaya çıktı?

Her zaman hayatımın odağında müzik vardı, nispeten erkence bir yaşta konserler ve kulüpler, ve dolayısıyla Beyoğlu girdi hayatıma. Beraberinde de yepyeni bir çevre. O sıralarda ellerimle bir şeyler üretmem gerektiğini hissediyordum ama hem çok özgüvensizdim hem de eğitimsiz. Bir süre ajanslarda ve prodüksiyonda setlerde çalıştım, kazanabildiğim paralar ile cam ve seramik kurslarına gitmeye başladım. Öncelikle ailemin desteği ile şu anda olduğum atölyemi tuttum, fırınımı ve ekipmanlarımı aldım. İlk birkaç sene akıl hastası gibi atölyede yaz kış yerlerde uyuyarak neredeyse 7/24 çalıştım. Bugün ise hala seramik üretirken uygulanan binlerce yıllık kadim bilgileri deneye yanıla öğreniyorum ve malzemeleri tanıyorum. Öğrendiklerimi kendi zevkimle modernize etmeye, form ve renk olarak sınırlarını zorlamaya çalışıyorum hep. Benim için her şey çok hızlı gelişti ve bu süreçte arkadaşlarımın ve müşterilerimin desteği ile butik bir marka oldum, olmuşum… Herhangi bir iş planım yoktu, yolda gelişti ve dönüştü kendiliğinden.

3. Bir işi üretme sürecinde en zevk aldığın aşama hangisi?

Seramik çok aşamalı bir zanaat, bazen pek sinir bozucu olabiliyor sabırsız bir insansanız, çok zorlandım başlarda. Haftalarca üzerinde uğraştığın bir fikri fırını açıp sonunda elime aldığımda; bir aksilik olmadığı takdirde onun benden çok daha uzun ömürlü olacağını hissetmeyi baya seviyorum. O saygı ve duygu ile üretiyorum her şeyi.

4. Atölyen yaklaşık 8 yıldır Galata/Tophane’de. Mahalle ile ilişkin nasıl? Üretim sürecine bir etkisi oluyor mu?

Atölyemin olduğu bina tarihi, konumu ve barındırdığı insanlarla beraber baya özel bir yer, inanılmaz insanlarla tanıştım, çalıştım. İçine kapanık bir ucube gibi hissederken seneler içinde fazlaca sosyal bir insana dönüştüm. Bunun hem çok olumlu hem de olumsuz etkilerini yaşıyorum… Tophane ve Galata’nın tam arasında, farklı kültürden birçok insanla bir arada yaşıyorum, o benim için aşırı keyifli ve öğretici oluyor.

5. Severj stüdyo’da en önce çıkan renk klein mavi. Nedir bu rengin hikayesi?

2018 yılında bir müzik festivali için Marakeş’e gitmiştik, gördüğüm anda âşık oldum ve döndüğümde topladığım pigmentlerle denemeler yapıp o malum koleksiyonu çıkarttım 🙂

6. Günlük tarzını nasıl tanımlarsın? İçinde en rahat olduğun parçalar neler?

Çoğu zaman oversize ve rahatlık odaklı giyinirim, her zaman böyleydim. Pek feminen olduğumu düşünmüyorum, özellikle kıyafet seçimlerimde, o tezatlık hoşuma gidiyor. Zaten özenerek aldığım çoğu parçayı atölyede mahvediyorum kısa bir süre sonra.

7. Üzerinde Bil’s Havana Şort ve Odder Keten gömlek var. Gömlek insanı olduğunu biliyoruz ama Bil’s ürünleri hakkında ne düşünüyorsun?

Aradığım takımı buldum sonunda <3 inanılmaz rahatlar!

8. Önümüzdeki dönemlerde Severj’i neler bekliyor? Planladığın yeni projeler var mı?

Çok ihtiyacım olan bir tatilden sonunda yeni fikirler ile döndüm, kafam tekrar çalışmaya başladı. Bu sıralar hem var olan siparişlerimi tamamlıyorum, bir yandan da sonunda yeni bir koleksiyon üzerinde çalışmaya başladım. İçime sinerse paylaşmaya çalışacağım 🙂
Ayrıca, uzun zamandır gelen workshop taleplerini organize edeceğim yakında. Alanımı ve bildiklerimi paylaşmak çok iyi gelse de genelde çok içime kapanık oluyorum ve yalnız olmayı seviyorum atölyede. Kendimi de çok zorlamadan o aradaki keyifli dengeyi bulmaya çalışacağım önümüzdeki dönemde.

9. 1000 Vases Paris’te işlerinin yayınlandığını biliyoruz. Senin için nasıl bir deneyimdi? Markanın dönüm noktası dediğin bir an var mı?

Pandemi zamanı yurtdışına çıkma yasakları varken Paris’te bir galeride işlerim sergilendi. Ne kadar hoş bir şey olsa da açılışa gidememek üzücü oldu. Sonrasında katıldığım başka bir sergide işlerimi gören Maryam Nassir Zadeh tüm koleksiyonumu satın alıp New York’taki efsane evinin orta yerine koyması ile bir süre insanlar tarafından çılgın bir ilgiye, talep yağdı.. İyi ki oldu diyebileceğim dönüm noktalarından biri buydu sanırım.

10. Bize zaman ayırdığın için teşekkür ederiz. Son olarak çalışırken dinlediğin bir playlist’i bizimle paylaşabilir misin?

Esas ben çok teşekkür ederim üretimlerime olan ilginiz ve merakınız için, gerçekten çok değerli…

Eski ama hala eskitemediğim bir playlisti paylaşayım <3

https://open.spotify.com/playlist/3dvyjkJgNCWDHif3AQ0N7m?si=dfWVii7sQs2HGq3eaRKvZw&pi=e-KjaD7_FBQKSw